Coaching als cultuur: Zo bouw je aan duurzame groei in je organisatie

4 juni 2025

Coachen normaal?

Stel je eens voor: coaching is geen losse interventie meer. Geen 'hulpmiddel bij problemen'. Maar een vanzelfsprekend onderdeel van de werkdag. Van de manier waarop collega’s met elkaar spreken, leidinggevenden begeleiden, en teams samenwerken. Dat is een coachcultuur. En die is krachtiger dan je denkt.


In organisaties met zo’n cultuur:

groeit het vertrouwen

voelen mensen zich veilig om zich uit te spreken

is er ruimte voor reflectie én resultaat



Het is een fundamentele verandering – eentje die je niet met een paar trainingen bereikt, maar wel met visie, structuur en aandacht. In dit artikel lees je hoe je die beweging inzet én levend houdt.

cultuur coaching

Wat ís een coachcultuur eigenlijk?

Een coachcultuur betekent dat coaching verweven is met de dagelijkse praktijk. Het is geen aparte sessie op donderdagmiddag. Het is een manier van zijn en doen: luisteren, vragen stellen, feedback geven en leren van elkaar. Overal in de organisatie.


Of zoals Peter Hawkins het zegt:

“Een coachcultuur ontstaat wanneer coaching een natuurlijk onderdeel is van hoe mensen samenwerken en ontwikkelen – en hoe ze waarde creëren.”

Het gaat dus niet om tools. Het gaat om taal. En om houding.

Waarom lukt het dan zo vaak niet?

Goede intenties zijn er genoeg. Maar onderweg raken organisaties vaak verstrikt in valkuilen:

  • Onduidelijkheid over wat coaching is (en niet is)
  • Coaching wordt niet verbonden met organisatiedoelen
  • De kwaliteit van coaching verschilt te veel
  • Leidinggevenden zijn onvoldoende betrokken
  • Coaching wordt gezien als correctie, niet als kans



Gevolg: coaching blijft iets ‘voor erbij’. Niet iets dat leeft.

De waarde van coachcultuur

De voordelen zijn overtuigend. Organisaties met een sterke coachcultuur laten:

  • meer betrokkenheid en eigenaarschap zien
  • betere samenwerking en communicatie
  • hogere prestaties van teams en individuen
  • meer innovatie en lerend vermogen
  • minder verzuim en meer werkplezier



En belangrijker nog: mensen floreren. Zoals Cyril, die coaching volgde, zegt:

“Ik heb mij al sinds vier jaar niet meer zo gevoeld.”

Zo bouw je wél een coachcultuur

Goede intenties zijn er genoeg. Maar onderweg raken organisaties vaak verstrikt in valkuilen:

  • Onduidelijkheid over wat coaching is (en niet is)
  • Coaching wordt niet verbonden met organisatiedoelen
  • De kwaliteit van coaching verschilt te veel
  • Leidinggevenden zijn onvoldoende betrokken
  • Coaching wordt gezien als correctie, niet als kans



Gevolg: coaching blijft iets ‘voor erbij’. Niet iets dat leeft.

Volgens David Clutterbuck zijn er negen stappen nodig om een coachcultuur te ontwikkelen. Samengevat:

  1. Formuleer visie en doelen
  2. Analyseer de huidige situatie
  3. Betrek alle relevante stakeholders
  4. Creëer breed draagvlak
  5. Begin klein (bijv. met één team)
  6. Meet effecten en leer ervan
  7. Doe pilots
  8. Evalueer continu
  9. Schaal stapsgewijs op



Belangrijk: begin waar de energie zit.

De skills die iedereen nodig heeft

Een coachcultuur vraagt niet alleen om coaches. Het vraagt om mensen die:

  • luisteren zonder te oordelen
  • heldere vragen stellen
  • feedback kunnen geven én ontvangen
  • reflecteren op hun gedrag
  • leren van anderen


Kleine, laagdrempelige interventies kunnen al verschil maken. Zoals korte coachmomenten in teamoverleggen. Of oefenen met 'luisteren zonder reactie’.


Cyril vertelt:

“Ik kan nu beter op mijzelf reflecteren en nagaan waar het aan ligt.”

Coaching = relatie

Het succes van coaching staat of valt met de kwaliteit van de relatie – de werkalliantie. Die gaat over veiligheid, vertrouwen en openheid.



In een coachcultuur is die relatie niet beperkt tot coach en coachee. Het is de norm voor alle interacties. Zoals Cyril zegt:

“Ik ontdekte dat ik niet bang hoefde te zijn voor de reactie van een ander.”

Intern of extern?

Beide zijn waardevol:

Interne coachesExterne coachesVerankering in cultuurOnafhankelijk perspectiefLage drempelVeilige ruimte bij gevoelige thema’sContinuïteitFrisse blik, snel inzetbaar


De kracht zit in de combinatie.

Interne coaches Externe coaches
Verankering in cultuur Onafhankelijk perspectief
Lage Drempel Veiliger ruimte bij gevoelige thema's
Continuiteit Frisse blik, snel inzetbaar

Kort, krachtig en oplossingsgericht

Coaching hoeft niet altijd langdurig te zijn. Juist korte, oplossingsgerichte trajecten versterken autonomie en eigenaarschap. Ze stimuleren mensen om zelf in beweging te komen.

Zo houd je het levend

Een cultuur zakt weg als je haar niet voedt. Dus:

  • Structureer coaching: veranker in beleid en rituelen
  • Vier successen en deel impact
  • Houd het inclusief en laagdrempelig
  • Blijf leren en verbeteren

Wanneer heb je een coachcultuur?

Volgens Clutterbuck zijn er vier fasen:

  1. Ad hoc – Coaching zonder beleid
  2. Tactisch – Losse programma’s
  3. Strategisch – Coaching ondersteunt doelen
  4. Ingebed – Coaching is onderdeel van het DNA


Signaleren dat je daar bent?

  • Feedback is normaal én welkom
  • Eigenaarschap is gedeeld
  • Leiders coachen – en worden gecoacht


Tot slot: cultuur, geen correctie

Een coachcultuur is geen project. Het is een fundamentele keuze. Om ruimte te maken voor mensen. Voor gesprek. Voor groei.


Of zoals Cyril het zegt:

“Wat ik op mijn koelkast plak? Dat je niet bang hoeft te zijn voor de reactie van een ander.”

Precies dát is de vrijheid die een coachcultuur mogelijk maakt. Zin om te verkennen wat dit voor jouw organisatie kan betekenen? Laten we daarover in gesprek gaan.

Bronnen:

  • Clutterbuck, D. (2011). Developing a Coaching Culture. Emerald Insight.
  • Hawkins, P. (2012). Creating a Coaching Culture.
  • Tandfonline (2023). Review Coachingculturen.
  • Evidence-Based Coaching Handbook (2011), hoofdstuk 1.6
  • Berg, I.K. & Szabó, P. (2005). Oplossingsgericht coachen

Norah Mellendijk

Norah schreef dit artikel in de stageperiode bij Richt. Zij volgt de studie Toegepaste Psychologie aan de Hogeschool van Amsterdam. Wil je meer weten over Norah? Bekijk dan haar profiel op LinkedIn. Bekijk dan haar LinkedIn profiel.

door Peter Vooren 14 juli 2025
In een wereld waar jij je volledig kan verliezen in werk, gezinsleven, een druk sociaal leven en wereldproblemen, wordt zelfzorg vaak gezien als luxe. Maar het is juist noodzaak. Niet alleen om overeind te blijven in een veeleisende werkomgeving, maar ook gewoon om goed te functioneren. Als collega, ouder, partner. Voor jezelf én de mensen om je heen. Wat is zelfzorg precies? Zelfzorg is alles wat je bewust doet om je fysieke, mentale en emotionele gezondheid te ondersteunen. Dat klinkt misschien als een vaag containerbegrip, maar het is verrassend concreet. Het gaat om keuzes die je dagelijks maakt: van voldoende slaap en bewegen, tot het stellen van grenzen op je werk of het zoeken van hulp bij aanhoudende stress of somberheid. Zelfzorg volgens U.S. Department of Health and Human Services (2022) omvat zelfzorg onder meer: regelmatige lichaamsbeweging, evenwichtige voeding, slaap van goede kwaliteit, sociale verbinding, stressmanagement, en het signaleren van mentale klachten voordat ze uit de hand lopen. Kortom: zelfzorg is geen pamperen, maar preventie. Zelfzorg is niet soft Er is groeiend wetenschappelijk bewijs dat zelfzorg letterlijk levensreddend kan zijn. Neem het onderzoek van Riegel et al. (2017) : zelfzorg blijkt cruciaal in de preventie en behandeling van hart- en vaatziekten. En dat is geen detail, want chronische stress (die vaak begint op het werk) is een belangrijke risicofactor voor hartklachten. Ook bij psychische klachten is zelfzorg een bewezen interventie. In hun overzicht van tientallen Cochrane-reviews laten Pilkington en Wieland (2020) zien dat zelfzorgstrategieën – zoals mindfulness, lichaamsbeweging, slaapherstel en sociale steun – net zo effectief kunnen zijn als traditionele behandelingen bij milde tot matige depressie en angst. Zelfzorg en werk: een noodzakelijke koppeling De meeste mensen brengen het grootste deel van hun week door op of rondom werk. En juist daar schiet zelfzorg vaak tekort. Denk aan: werkdagen zonder pauze (of lunch achter je laptop), het negeren van lichamelijke signalen zoals vermoeidheid of hoofdpijn, jezelf overschreeuwen in een teamoverleg terwijl je al overbelast bent, of het constant checken van je mail, ook ’s avonds of in het weekend. In veel kantooromgevingen wordt nog altijd onuitgesproken beloond wie over zijn of haar grenzen gaat. Dat is niet alleen schadelijk, het is ook economisch dom. Medewerkers die langdurig over hun grenzen gaan, hebben aantoonbaar meer kans op burn-out, langdurig verzuim en verminderde productiviteit. Voorbeeld uit de praktijk: Neem Karin, een HR-manager in een groeiend bedrijf. Ze begon haar dagen met back-to-back meetings, lunchte nauwelijks, werkte ’s avonds mails weg en sloeg sportlessen over "omdat het druk was". Haar slaap werd slechter, ze kreeg steeds vaker hartkloppingen. Pas toen ze paniekaanvallen kreeg, ging ze op zoek naar een nieuwe manier. Op advies van een coach begon met dagelijkse wandelpauzes, schermvrije avonden en het delen van haar werkdruk met haar leidinggevende en verbeterde haar welzijn én effectiviteit op werk. De 6 domeinen van zelfzorg Maar laten we eens concreet maken, wat kun je nou eigenlijk zelf doen? Zelfzorg is op te delen in 6 domeinen. We zullen per domein bekijken wat je kunt en wat het nu is. 1. Fysieke zelfzorg: meer dan “even bewegen”. Beweging is een van de krachtigste vormen van zelfzorg. Niet alleen voor je lijf, maar ook voor je brein. Fysieke inspanning stimuleert de aanmaak van endorfine – ook wel bekend als het ‘gelukshormoon’. Deze natuurlijke opioïden verbeteren je stemming, verminderen pijn en helpen stress reguleren ( Harber & Sutton, 1984 ). Regelmatige lichaamsbeweging: vermindert depressieve symptomen, verhoogt concentratie en geheugen, en versterkt je veerkracht bij tegenslag. Zeker voor mensen die de hele dag achter een bureau zitten, is het essentieel om beweging bewust in te bouwen in hun werkdag. 2. Emotioneel: je gevoel erkennen Volgens NIMH en HHS is emotionele zelfzorg – zoals mindfulness, praten met anderen of journaling – belangrijk om stress te verminderen, je stemming te stabiliseren en je energie-niveau te herstellen. Ook pilkington & Wieland (2020) laten zien dat deze aanpak effectief is bij het aanpakken van angst en depressie. Voorbeelden: Regelmatig je gedachten opschrijven in een dagboek. Tijd nemen om stil te staan bij hoe je je écht voelt – ook als het niet prettig is. Een goed gesprek voeren met iemand die je vertrouwt. 3. Mentaal: prikkeling én rust Je geest met nieuwe vraagstukken voeden en tegelijk schermtijd beperken, zorgt voor mentale scherpte én kalmte, zoals jij treffend beschreef. Het is wetenschappelijk onderbouwd: kleine dagelijkse routines verbeteren cognitieve veerkracht. Voorbeelden: Af en toe iets nieuws leren, zoals een boek lezen of een cursus volgen. Je schermtijd beperken tot vaste momenten per dag. Een dag(deel) offline zijn om je hoofd tot rust te laten komen. 4. Sociaal: verbindend welzijn Goede relaties dragen bij aan emotionele stabiliteit. Richt benadrukt het belang van grenzen in relaties — praktisch toepasbaar, want zonder balans raak je snel opgebrand. Voorbeelden: Bewust tijd vrijmaken voor een vriend(in) of collega. Je grenzen aangeven als een gesprek of situatie je uitput. Je netwerk laten weten waar je mee bezig bent en wat je nodig hebt. 5. Spiritueel: worteling en betekenis Jouw artikel onderstreept de waarde van natuur, stilte, verwondering en dankbaarheid. Dit sluit aan bij psychologisch herstelonderzoek dat het mentaal welzijn versterkt wanneer je verbonden leeft — met jezelf en de wereld. Voorbeelden: Wandelen in de natuur en je verbinden met rust, ritme en ruimte. Een dankbaarheidsritueel aan het eind van je dag (drie dingen opschrijven). Mediteren of bidden, als dat bij je past. 6. Praktisch: zorg voor structuur Budgetteren of je omgeving ordelijk houden, geeft psychologische ruimte en vermindert stress. Riegel et al. noemen dit ‘zelfzorg-onderhoud’ & ‘monitoring’ — en koppelen dit aan betere gezondheid op de lange termijn. Voorbeelden: Je week starten met een heldere planning. Een rommelige kast opruimen om letterlijk lucht te creëren. Inzicht krijgen in je inkomsten en uitgaven met een simpel overzicht. Waarom zelfzorg nú belangrijker is dan ooit In de huidige wereld worden we overspoeld met prikkels, verantwoordelijkheden en verwachtingen. Technologie zorgt voor constante bereikbaarheid, hybride werken vervaagt grenzen tussen privé en werk, en prestatiedruk ligt vaak hoog – ook bij mensen die ogenschijnlijk “gewoon hun werk doen”. Als we niet actief kiezen voor zelfzorg, worden we passief geleefd door de omgeving. En dat leidt zelden tot welzijn, laat staan tot duurzaam presteren. Wat kun jij nu al doen? Een paar concrete stappen voor zelfzorg op werk: 🟢 Plan elke dag een herstelmoment – al is het maar 10 minuten wandelen. 🟢 Eet bewust (en zittend) in plaats van multitaskend. 🟢 Zeg een keer "nee" of "nu niet" als je agenda vol is. 🟢 Bespreek je grenzen met collega’s of leidinggevenden. 🟢 Check dagelijks in bij jezelf: Hoe voel ik me eigenlijk? Waar heb ik behoefte aan? De rol van leidinggevenden en HR Zelfzorg moet niet alleen een individuele verantwoordelijkheid zijn. Werkgevers en leidinggevenden hebben een grote rol in het normaliseren én faciliteren ervan. Dat begint met het goede voorbeeld geven, maar gaat verder: denk aan werkdruk bespreekbaar maken, ruimte bieden voor herstel, en coaching toegankelijk maken voor wie het nodig heeft. Want: een organisatie die zelfzorg stimuleert, bouwt aan duurzame inzetbaarheid, minder verzuim en betere prestaties. Concreet, wat ga je doen? 
door Peter Vooren 21 juni 2025
Met de toestemming van Cyril mochten wij zijn coachverhaal delen. We willen je graag een inkijk geven in de beleving en het proces van Cyril. In zijn verhaal deelt hij met trots zijn mooie persoonlijk ontwikkeling. Het succes van zijn coaching heeft Cyril vooral te danken aan zijn open houding en doordat hij zijn uitdaging echt serieus nam.
Meer berichten